De overgrootvader van Herr Schmidt is een belangrijk man in de hoogtijdagen van de mijnbouw in Sankt Andreasberg; hij was bedrijfsleider van Grube Samson, tot de definitieve sluiting van de mijnschacht in 1888. Daarna besluit de familie Schmidt in de levensmiddelen te gaan. De winkel gaat een aantal maal van vader op zoon over. Vanaf 1970 gaat achterkleinzoon Dieter Schmidt de scepter zwaaien.
Als slogan voert Herr Schmidt ‘Der Markt mit der persönlichen Note!’ en dat is geen holle frase. Ontwaart hij een bekende, dan stiefelt hij zo snel als hij kan naar hem of haar toe om een warme glimlach en een handdruk uit te delen. Of een chocolaatje, als je nog in de basisschoolleeftijd valt. En mocht je voor het eerst in de supermarkt komen, dan is hij er als de kippen bij om kennis te maken.
Hun tweede slogan ‘Wir sind immer für Sie da!’ neemt het echtpaar heel letterlijk. Zelfs op zon- en feestdagen gaan ze om 07.00 uur open. En bejaarde bewoners die niet meer naar de winkel kunnen komen, krijgen de boodschappen gewoon thuisbezorgd. En is de biologische melk op, dan bestelt Schmidt graag extra bij voor de volgende dag. Zodat ook de derde slogan klopt: ‘Man kauft gern ein, bei Schmidt!’.
Onmisbaar zijn ze, Herr Schmidt en zijn vrouw. Maar opvolging is er helaas niet. De dochter van Dieter is verpleegster met heel haar ‘Leib und Seele’. Haar man doet iets met explosieven in de mijnbouw, ook al met heel zijn hart. De winkelmeisjes durven de verantwoordelijkheid van een eigen zaak niet aan. Zich uit laten kopen door een supermarktketen weigert het echtpaar Schmidt. Dat zou sluiting van hun winkel betekenen, ten gunste van concurrent elders in het dorp. Dus werken Herr und Frau Schmidt gewoon nog even door.
Naschrift: inmiddels is het echtpaar tóch met pensioen en naar Goslar verhuisd om dichtbij de kleinkinderen te zijn.